Πρόσωπα

Νά 'μας λοιπόν με νέα πρόσωπα στη σύντομη εικαστική ζωή μας.Πρόσωπα που ταξιδεύουν στο χρόνο,διατρέχουν με ταχύτητα οπτικές ίνες κι εμφανίζονται απρόσκλητοι επισκέπτες στις οθόνες ηλεκτρονικών υπολογιστών για να μας προ(σ)καλέσουν να συνομιλήσουμε μαζίτους για.....τί??Αλήθεια για τί??
Μήπως για ατέλειωτες νύχτες αγρύπνιας και de profundis εξομολογήσεις των δημιουργών τους,για προιόντα ασύμμετρων αναμετρήσεων με το αναπόδραστο του επέκεινα,γι' απελπισμένες εγκαταβυθίσεις σε μύχιους ωκεανούς άγνοιας,για παραστρατήματα της ηθικής τάξης των κοινωνικών συμβάσεων, για στωικές ενατενίσεις μιας ακατάληπτης επιφαινόμενης πραγματικότητας??
Η μήπως για προσωπικές αλήθειες των μαθητευόμενων θαμένες βαθειά και καλυμένες από αραδιασμένα μυστικά και θελημένα κι αθέλητα ψέματα, ματαιωμένες προσδοκίες ξεστρατισμένων βίων,αποστροφές άδειων φευγαλέων βλεμάτων σε βουβούς καθρέφτες,ατίθασες αυτοκαταστροφικές γιούργιες της νειότης,μεταμεσονύχτιες μάχες τσακισμένων κορμιών σαν από έρωτα κι αγάπη κόντρα στο φόβο και τη μοναξιά.
Πάνε κι έρχονται οι λέξεις κι οι εικόνες και κονταροχτυπιούνται με τις αισθήσεις.Μια ματιά,ένα άκουσμα,μια μυρωδιά,μια πληροφορία που αναδύεται από κάθε πρόσωπο διυλίζεται στον χρωματικό καταιγισμό,μετασχηματίζεται,ανασυντίθεται κι αλλάζει κάτοχο από στιγμή σε στιγμή.Είναι εγώ,ειναι εσύ,είναι αυτός,είναι αυτοί.Είναι δικό μου,είναι δικό σου,είναι δικό της,είναι δικό τους.Δεν είναι κανείς,είναι όλοι.
Νέα πρόσωπα εισβάλλουν στη ζωή μας αυτή την εποχή.Αποκτούμε καινούργιες παρέες.Κάθε βδομάδα έχουμε επισκέπτες που μας ζητούν να κάνουμε σχέση μαζί τους.Και τι σχέση !Αποκλειστική,διερευνητική,έντονη,παθιασμένη.Και τι περίεργο,ο χωρισμός κάθε Πέμπτη είναι γλυκός ,χωρίς την αίσθηση της συντριπτικής απώλειας,χωρίς τη θλίψη του πένθους.Κάθε Πέμπτη νέα πρόσωπα γίνονται μέρος του εαυτού μας και μένουν εκεί,μέσα μας,αναμνήσεις μιας πορείας εικαστικών αναζητήσεων και παιγνίων αυτογνωσίας।


ΛεναS