ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΙΑΚΑ, Ασκήσεις

Εικαστικά παίγνια στο Πήλιο

ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΄΄ΗΡΑΚΛΕΙΤΟ΄΄

ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΄΄ΗΡΑΚΛΕΙΤΟ΄΄

Σύλλογος Πολιτισμού “Ηράκλειτος”
Σειρά εικαστικών εκθέσεων κατά την διάρκεια του Σεπτεμβρίου.

Ο σύλλογος πολιτισμού “Ηράκλειτος” διοργανώνει μια σειρά εκθέσεων κατά την διάρκεια του Σεπτεμβρίου, με έργα ζωγραφικής.

Στις εκθέσεις που θα λάβουν χώρα σε διαφορετικές περιοχές της Αττικής, συμμετέχουν με έργα τους οι σπουδαστές διαφορετικών τμημάτων του μαθήματος Εικαστικά Παίγνια του ζωγράφου Δημήτρη Μανίνη. Έργα σε καμβά με μικτές τεχνικές καθώς και με ψηφιακή επεξεργασία.

Πρόγραμμα Εκθέσεων :

Παιανία 5/9 -8/9
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Παιανίας
Οδός Βασιλίσσης Φρειδερίκης 3
Εγκαίνια Τετάρτη 5/9 , ώρα 20.30
Ημέρες και ώρες λειτουργίας, Πέμπτη 6/9 έως Σάββατο 8/9 , ώρες 18.00-21.00
Στη Νέα Μάκρη 13/9 - 16/9
Πολιτιστικό Κέντρο ''Β.ΡΩΤΑΣ Πλ.Ν.Μάκρης"
Λεωφόρος Μαραθώνος 66
Πλατεία Νέας Μάκρης
Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του Μουσείου Βορρέ και του Δήμου Μαραθώνος
Εγκαίνια: Πέμπτη 13/9 στις 20:30
Διάρκεια έκθεσης:13/9 - 16/9

Ώρες λειτουργίας: 18:00-21:30

Αθήνα - Πανεπιστήμιο 24/9 - 12/10
Πολιτιστικό Κέντρο - Πανεπιστημιακό Εντευκτήριο "Κωστής Παλαμάς"
Ακαδημίας 48 και Σίνα (είσοδος από Ακαδημίας
Εγκαίνια της έκθεσης: Δευτέρα 24/9/2012 και ώρα 20.00
Διάρκεια έκθεσης 24/9/2012 - 12/10/2012
Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 9.30 - 21.30



Μειλ επικοινωνίας:
heraclitus.culture@gmail.com

Στον ελαιώνα με καβαλέτα.

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου στο ατελιέ

Κολλάω κολλάς κολάζ

Χρύσα

Χρύσα

ΚΟΛΑΖ

Μια σφιγμένη γροθιά ήταν το πρόσωπό του. Καθόλου μαλλιά στο καύκαλό του, μάτια ερμητικά σφαλισμένα και παχιά σαρκώδη χείλια κρεμόντουσαν μέχρι τη γη. Δεν κοιτούσε πουθενά. Ήταν αφημένος στην απέραντη έρημο της άγνοιάς του για ότι τον περιτριγύριζε. Μήπως δεν ήταν κι άντρας; Η άγνοια του ανδρόγυνου, με οδηγό μια μικρή βάρκα στον ωκεανό του τίποτα. Και στο βάθος του ορίζοντα αχνόφεγγε το ζητούμενο, το συμπυκνωμένο, μα πολύ αχνό ζητούμενο. Το αντρόγυνο φάνταζε τεράστιο μπροστά στον προορισμό. Πού να χωρέσει τόση άγνοια σ’ ένα μικρό πλεούμενο; Ένα κολοβό κρανίο, ίσως με πολύ ταλέντο, ίσως με πολλά ταλέντα, όχι απαραίτητα υψηλής αισθητικής αξίας, αλλά έτοιμο ανά πάσα στιγμή ν’ αρχίσει να κελαηδάει ή και να πετάει ακόμη, παρ’ όλες τις άγκυρες που το κρατούν σταθερά ακίνητο στις βεβαιότητές του. Συνειδητά ήταν εκεί, δεμένο σαν αερόστατο από τη συνήθεια, μα ασυνείδητα κιόλας μέσα στο προσαραγμένο σκάφος του υποσυνείδητου. Κατεύθυνση συγκεχυμένη. Πορεία άγνωστη. Προσωπικότητα ανεξιχνίαστη.

Σκούπισε μ’ ένα μαντήλι τον ιδρώτα που έτρεχε από το σβέρκο του. Προϊόν της ευμάρειας, δεν είχε συνηθίσει τις δυσκολίες του αγνώστου. Ήθελε όμως να μπει στη βάρκα και να διασχίσει την καυτή έρημο, ήξερε ότι αυτό θα του ‘κανε καλό στην υγεία. Ποια υγεία; Σάμπως ήταν και ποτέ υγιής; Μια λαθραία περιφερόμενη αρρώστια ήταν πάντα. Μια ταλάντωση σε κλάσματα του χρόνου. Μια μικρή πιθανότητα σκέψης. Μισή ανάσα.

Προσπάθησε ν’ ανοίξει το στόμα να ξεστομίσει μια λέξη. Σιωπή. Κι όμως ήταν σίγουρο ότι την είχε πει. Πού πήγε η λέξη του;

Η βάρκα άρχισε να κυλιέται ηδονικά αργά πάνω στη γκρίζα έρημο. Είχε γεμίσει με μια λέξη. Πλεύρισε απέναντι στο μακρινό βουνό. Άφησε τη λέξη κι έκανε να γυρίσει πίσω στο ανδρόγυνο. Ένας δυνατός αέρας φύσηξε και παρέσυρε το διπρόσωπο απρόσωπο ψηλά στον ουρανό.

Το βουνό χάθηκε στον ορίζοντα. Γη και ουρανός έγιναν ένα. Κι επάνω στην κοντή ολόισια γραμμή, εκεί που κάποτε ήταν ο ορίζοντας ισορρόπησε η ανέκφραστη λέξη. Σα νά‘ταν αυτή ο μόνος σκοπός, η αρχή και το τέλος.

Οκτώβριος 2011

Βλέποντας τον πίνακα του Νταλί “The sleep”