TINTA: 2010

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Εύχομαι σε όλους Χρόνια Πολύχρωμα με υγεία , αγάπη και φώς!

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Χρόνια σου Πολύχρωμα Δάσκαλε μας!

Αγαπημένε μου Δάσκαλε,

Για την ονομαστική σου γιορτή, από καρδιάς εύχομαι Χρόνια Πολύχρωμα γεμάτα δημιουργία και άσβεστο πάθος για διδασκαλία! Μας είσαι πολύτιμος!

Πολλά φιλιά!

Μουσικά ταξίδια...

http://www.sendspace.com/file/jbpz2k

Με μια μικρή έκπληξη στο τελος της εκπομπής!;)

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

ΥΠΟΔΟΧΗ ΠΡΩΤΑΚΙΩΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 22/09/2010

Που να σας τα λέω!!!Γίναμε όλοι μια οικογένεια!!!Δια μιάς,ένας ξαφνικός έρωτας.Κι η προεδράουα στο φόρτε της,η Βουγιουκλάκη στο Ναυτικό.Οοοοοο πανικός.Ενα μεγάααλο μπράβο κι ευχαριστούμε πολύ στις Βίκυ και Ελένη για τον πολύ κόπο τους για την ετοιμασία των πολύ καλόγουστων φακέλλων με το φροντισμένο υλικό-βοήθεια προς ναυτιλομένους,στην πρόεδρο για το CD με επιλεγμένη μουσική για συντροφιά και έμπνευση στις μοναχικές στιγμές εικαστικής έκφρασης και σε όλους όσοι τίμησαν με την παρουσία τους
τη σεμνή τελετή υποδοχής των νέων νηπίων της Τέχνης.

Αποδεχόμενοι την δια-ταξική άγνοια

Τεταρτη 22/09 2010.Στην Παλλήνη
Στέκονταν οι μεν απέναντι στους δε(ν).Μια ντουζίνα άνθρωποι απο δώ,μιά ντουζίνα άνθρωποι από κει.

-<<Τί θέλετε?>> ρώτησαν οι από δώ
-<<Να μάθουμε>> απάντησαν οι από κει
-<<Τί??>>
-<<Οτι κι εσείς>>
-<<Αδύνατον>>
--<<Γιατί?>>
-<<Γιατί εσείς δεν είσαστε εμείς>>
-<<Μα ο Δάσκαλος είναι ο ίδιος>>
-<<Νομίζετε>>
-<<Δεν νομίζουμε,είμαστε σίγουροι>>
-<<Επικίνδυνο>>
-<<Ποιό?>>
-<<Η βεβαιότητα>>
-<<Γιατί?>>
-<<Γιατί σ'αυτά τα παίγνια κερδίζει ο λιγότερο βέβαιος>>
-<<Μα εμείς είμαστε στη μέση του δρόμου,δεν έχουμε καιρό για παιχνίδια και πειραματισμούς>>
-<<Χμμ,τότε ο Δάσκαλος δεν θάναι ο ίδιος>>
-<<Και ποιός θα είναι??>>
-<<Αλλος,διαφορετικός>>
-<<Και δεν θα μας μάθει αυτά που έμαθε σε σάς??>>
-<<Τα ίδια θα σας πει,αλλά εσείς άλλα θα μάθετε>>
-<<Μα πώς γίνεται αυτό?>>
-<<Η αλήθεια έχει πολλές όψεις,μιά για κάθε άνθρωπο>>
-<<Και ποιά θα είναι η δικιά μας αλήθεια?>>
-<<Η αλήθεια της Τέχνης και της Ζωής,είναι η μόνη που διδάσκει εδώ ο Δάσκαλος >>
-<<Κι αν δεν μπορέσουμε να την καταλάβουμε?>>
-<<Καλύτερα να μην την καταλάβετε,προσπαθήστε να τη νοιώσετε,να την αφήσετε να σας διασχίσει κάθετα και οριζόντια,απο πάνω μέχρι κάτω,να σας διαπεράσει απο βαθειά μέσα σας μέχρι την απώτερη αύρα του κορμιού σας,να καταλάβει όλη σας την ύπαρξη,νάναι αυτή ο δημιουργός και ο σκοπός μαζί,αίτημα παρουσίας και δράσης και αλλαγής,οδηγός αλάνθαστος του ταξιδιού και......>>
-<<Και??>>
-<<Τότε θάχουμε τον ίδιο Δάσκαλο,τότε θα μάθουμε τις ίδιες αλήθειες,τότε θα παίξουμε τα ίδια παίγνια.Καλώς ήλθατε στον κόσμο μας,καλώς ήλθατε στον κόσμο του Δασκάλου μας,καλώς ήλθατε στον κόσμο του εικάζειν.Καλό σας ταξίδι>>

Και για το γνήσιον της υπογραφής

Λένα

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

ΥΠΟΔΟΧΗ ΠΡΩΤΑΚΙΩΝ

Ανακοίνωση,ανακοίνωση

Καλούνται τα βητάκια(ή αλλέως πως Τιντόβιοι εικαστικοί) την Τετάρτη 22/09 ίνα υποδεχτούν εν σώματι(και πνεύματι ,και πνεύματι... ) μετά του Δασκάλου τα ουδόλως υποψιασμένα πρωτάκια.Σκοπός της εκδήλωσης ,εκτός φυσικά από τον υποψιασμό ειδικώς και γενικώς, η after summer holidays επ'αγαθώ συνεύρεσις των βητακίων για συντονισμό,καταμέτρηση και,αν ο χρόνος το επιτρέψει, οινοφλυξίες,πομφόλυγες καλοκαιρινών εμπειριών και ανταλλαγές ονείρων για το μέλλον.

Βee there(ωσάν τα εργατικά μελισάκια που επιστρέφουν στο μελισι-κηφήνες γιόκ,απαγορεύεται δια Μανινίου ροπάλου-και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό.....)

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

ΤΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΑ ΣΤΟ ΠΗΛΙΟ-ΜΕΡΟΣ 3

Ατραπός εν Κισσώ

Τι κι αν παραμονεύει η ασχήμια

Σε πείσμα των καιρών

επιτρέπουμε στις σταγόνες της βροχής

να μας θωπεύσουν σχεδόν ηδονικά,

απαιτούμε από το βλέμμα

να κυττάξει μέχρι να δεί,

επιβάλλουμε στ'ακροδάχτυλά μας

ν'απλώσουν χρώματα πάνω στον καμβά

της ύπαρξής μας

Και ξανά.Και ξανά.

Αναδευόμαστε σαν έμβρυα

στη στενότητα του σαρκίου μας και

μετά...τίποτ'άλλο

Μόνο ασαφείς μορφές ,σκιές και υποψίες.

Για τους πολλούς?Για τους λίγους?

Ποιός ξέρει άραγε?Εμείς?Οι άλλοι?

Καλύτερα να μην υπηρετεί κανείς

τη βεβαιότητα

Ας μείνουμε στις ερωτήσεις

χωρίς καμμιά επένδυση στις απαντήσεις

Προσδοκία ζωής?

Μπα....

Ισα για να παρηγορήσουμε την οδύνη

Και ξανά.Και ξανά.

Ξενητεμένοι της ζωής,επίορκοι ξωμάχοι,

αμαρτωλοί πλάνητες,πένητες τυμβωρύχοι,

φυγόμαχοι,άσοφοι,ανήλικοι,αδυσώπητοι,

βολεμένοι

περιβεβλημένοι με τη σοβαρότητα της άγνοιας

Ξέρουμε.

Ξέρουμε?

Μόνη μας σιγουριά το τέλος.

Και ξανά.Και ξανά

Λένα,Αύγουστος 2010

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

χρειαζομαι οπωσδηποτε σπιτι

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

ΤΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΠΗΛΙΟ- ΙΟΥΛΙΟΣ 2010

Χιούμορ τέλος προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

Αυτή η βδομάδα στο Πήλιο ήταν μιά μοναδική και πολύ πυκνή εμπειρία.Γύρισα πλουσιότερη κατά αρκετούς νέους -φίλους πλέον-συμμαθητές,σοφότερη περί την ημιμάθειά -έως άγνοιά-μου περί την εικαστική τέχνη,πιό υποψιασμένη για πράγματα και καταστάσεις που πριν απλώς πέρναγα απο δίπλα τους.Το Πήλιο είναι ένας τόπος που σε κινητοποιεί,αλλά και σε γαληνεύει.Αυτός ο συνδυασμός όλων των τόνων του πράσινου με όλους τις αποχρώσεις του καφέ και του μπλέ,η γεμάτη νοσταλγία μυρωδιά του απόβροχου, η βραδινή δροσιά στα καλντερίμια και τις λιθόστρωτες πλατείες,οι συνάξεις το απόβραδο που η ευωχία ήταν μόνο ο προθάλαμος της μυσταγωγίας ,η Νταμούχαρη ειδωμένη με διαφορετικό,διερευνητικό ,διεισδυτικό βλέμμα και βιωμένη απο το μέσα μου ,η Αγία Μαρίνα στον Κισσό υποβλητική και προκλητική υπο τους ήχους κλασικής μουσικής ,η μάζωξη στον φιλόξενο κήπο της Πελαγίας με αφορμή τους κεφτέδες-όπως-της-μαμάς που γρήγορα οδήγησε σε νέες συζητήσεις ,αναπάντητα ερωτήματα κι αναζητήσεις.Κάθε στιγμή,κάθε βήμα,κάθε ευθύβολη ματιά,κάθε αδιόρατο χαμόγελο,κάθε ξέσπασμα γέλιου,κάθε διάλειμα εκκωφαντικής σιωπής αποτελούσε γενεσιουργό αίτιο έκφρασης και εσωτερίκευσης.

Ναι ,αυτή τη βδομάδα στο Πήλιο έζησα μέσα στην άλλη όψη της ζωής,ξέρετε αυτή που τελικά μας κάνει να μη φοβόμαστε να ονειρευόμαστε .Αυτή που φέρνει και οδύνες, αλλά μαζί με την ελπίδα και,ίσως,και το ξόρκι γι αυτούς τους μύχιους στροβιλισμούς της ύπαρξης μπροστά στήν εξουθενωτική προοπτική του επέκεινα.

Ναι ,Δάσκαλε ,η Τέχνη ανοίγει δρόμους.Σ'ευχαριστούμε πολύ.

Λένα

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Τα "Εικαστικά Παίγνια" στην Θερινή Συνάντηση του Πηλίου, Ιούλιος 2010

Μπάνικα τα πράματα παιδιά,και ποοολύ Μπάνικα.Και τόλεγα η κακοντέλα, ο κατήφορος μου πάει,βατός και με βάτα και χωρίς,αλλά ο ανήφορος.......ποοοοολύυυυυυ ζόρικος ,σα ν'αφήνεις ένα κενό πίσω σου που σε ρουφάει σ'ενα δρόμο χωρίς επιστροφή.Κι εκεί που νόμιζες πως θα χαθείς στούς στροβιλισμούς της λεπτής πούδρας της αφυδατωμένης αργίλλου και στις σκιές του πυκνού δάσους , η μεγάλη ανατροπή,πέντε δυνατές γκαζιές ,δυό αποφασιστικοί χειρισμοί από ετοιμοπόλεμα αντρικά χέρια ,μερικά μπάπα-μπούπα "μπάπ ,δεξί μαρσπιέ-γκλίνγκ ,εξάτμιση-μπούπ αριστερό μαρσπιέ-μπάαααπ ποδιά-μπούουουπ ξανά ποδιά-βζούουοτ μούρη στον αέρα,η διανυκτέρευση με τα ξωτικά αναβάλλεται.Τα ζωγραφισμένα τοπία καλυμένα απο την αχλύ της σκόνης του χρόνου φαντάζουν εξωπραγματικά και άτονα.Κι ο Δάσκαλος το βράδυ να παρακινεί με στόμφο και στεντόρεια φωνή :"Χρώμα,ανεβάστε το χρώμα,βάλτε περισσότερο κόρο".Εδώ πολυαγαπημένε μας Δάσκαλε δεν μπορούσαμε ν'άνεβάσουμε τα τούρμπο,το χρώμα θα κυττάζαμε?Οσο για τον κόρο,είναι γεγονός,ανάψαμε και κορόσαμε μέχρι να ξαναπιάσουμε λιμάνι,πήγ' η ψυχούλα μας στην Κούλουρη.Ε! η Ζωγραφική είναι και ψυχόβγαλμα,απ' αυτά που σου πετιούνται τα σωθικά εξω κι άντε μετά να τα ξαναμαζέψεις.....(κι ο Πορτοκάλογλου να παραφυλάει στον Κισσό για το αποτελείωμα των μπαιλντισμένων υπηρετών της Τέχνης που πασπαλισμένοι με την άχνη της περιπέτειας περιφερόντουσαν σαν ζωντανοί κουραμπιέδες ανά τούς χώρους στάθμευσης της ευρύτερης περιοχής ικετεύοντας για μιά θέση στό φεγγάρι).Καλή συνέχεια στούς τελευταίους ηρωικούς επιζήσαντες......

Χαλάλι σου Δάσκαλε,μαζί σου και στα δύσκολα κι απόκρημνα του σώματος και του πνεύματος.Καλή σου ώρα όπου κι αν βρίσκεσαι.

Και για το γνήσιο της υπογραφής : Λένα